Bazı Geceler
Bazı geceler, nefes alamadığımı düşünüyorum. Gece, uzadıkça uzuyor. Güneş doğmak bilmiyor böyle gecelerde ve çok soğuk oluyor. Ellerim üşüyor bazen. Küçücük yatağım, kocaman bir boşluğa dönüşüyor ve ne yana dönsem, üşüyorum. Ellerini arıyorum böyle gecelerde.
Bir araba, park ediyor kapımda ve ben; nefesimi tutuyorum kapım çalacak diye. Çalacak da sen geleceksin diye. Olmuyor. Nefesimi tutmaktan ölüyorum ama sen gelmiyorsun. Bazen yanımdan geçen birinden kokun geliyor ve ben o adama kızıyorum sen kokuyor diye. Sonra bütün günüm berbat geçiyor.
Bazen, aramızda yalnızca tek haneli metreler mesafe kalıyor. Sesini duyabiliyorum böyle zamanlarda. Yalnızca gözlerine bakamıyorum. Baktığım hiçbir yerde olmuyorsun çünkü. Baksam, kaçarsın. Bu kez sesini de duyamam diye kaldırmıyorum başımı ayaklarımdan.
Bazen, yok edeyim diyorum bütün fotoğrafları. Sonra yapamıyorum. Bakmaktan, sarılıp hayallere dalmaktan kıyamıyorum. Bakıp bakıp küfürler ediyorum sana. Beddualar, nefret dolu sözler... Sonrası; saatlerce "Hepsini geri aldım!" diye dolanıyorum ortalıkta.
Yokken bile varsın aslına bakarsan. Aslına bakarsan; yokken daha çok varsın. Ve artık sitemlerim son bulmuş benim sana. Hayallerim, umutlarım son bulmuş içinde sen olan.
Başlarken demiştim ya "Bazı geceler, nefes alamadığımı düşünüyorum." diye. Bu gece de o gece anlaşılan. Ellerim üşüyor ve ellerin yok. Kalbim üşüyor ve sen yoksun. Bir daha da olmayacaksın. Hepsinden çok bu gerçek acıtıyor işte.
Bir daha olmayacaksın.
Bir araba, park ediyor kapımda ve ben; nefesimi tutuyorum kapım çalacak diye. Çalacak da sen geleceksin diye. Olmuyor. Nefesimi tutmaktan ölüyorum ama sen gelmiyorsun. Bazen yanımdan geçen birinden kokun geliyor ve ben o adama kızıyorum sen kokuyor diye. Sonra bütün günüm berbat geçiyor.
Bazen, aramızda yalnızca tek haneli metreler mesafe kalıyor. Sesini duyabiliyorum böyle zamanlarda. Yalnızca gözlerine bakamıyorum. Baktığım hiçbir yerde olmuyorsun çünkü. Baksam, kaçarsın. Bu kez sesini de duyamam diye kaldırmıyorum başımı ayaklarımdan.
Bazen, yok edeyim diyorum bütün fotoğrafları. Sonra yapamıyorum. Bakmaktan, sarılıp hayallere dalmaktan kıyamıyorum. Bakıp bakıp küfürler ediyorum sana. Beddualar, nefret dolu sözler... Sonrası; saatlerce "Hepsini geri aldım!" diye dolanıyorum ortalıkta.
Yokken bile varsın aslına bakarsan. Aslına bakarsan; yokken daha çok varsın. Ve artık sitemlerim son bulmuş benim sana. Hayallerim, umutlarım son bulmuş içinde sen olan.
Başlarken demiştim ya "Bazı geceler, nefes alamadığımı düşünüyorum." diye. Bu gece de o gece anlaşılan. Ellerim üşüyor ve ellerin yok. Kalbim üşüyor ve sen yoksun. Bir daha da olmayacaksın. Hepsinden çok bu gerçek acıtıyor işte.
Bir daha olmayacaksın.
Yorumlar
Yorum Gönder