Aşk Kokan Yerinden



Kanatlarından astım turnaları sevgilim.
Gülleri aşk kokan yerinden soldurdum.
Geçti baharlar, geçti mevsim.
Ne sen bana yar oldun
Ne saçlarıma dokundun bir gece daha.

Kalbimden astım kendimi.
Avuçlarımı kan kokularıyla doldurdum.
Kalmadı senin izlerin
Senin ellerin kalmadı avuçlarımda.

Sen başka tene yar olduğun gün,
Ben ellerini öldürdüm sevgilim.
Kokunu hapsettim müebbet!
Sürgün verdim kendime.
Senin teninden sürgün yedim be adam!
Tutsağı olduğum gözlerinden
Çocuklar gibi avaz avaz kaçtım.

Gidişinin kaç zamanı doldu bilmem artık.
Bıraktım saymaları.
Beklemeleri de bıraktım.
İçine çekerek öptüğün her saç telinde,
Bir günah olarak kulağına fısıldadım.
İşlediğin günahı hiç unutma diye,
Her gün sana beni hatırlattım.

Aşk kokan yerinden soldu güller.
Ben soldurdum!
Sen kokan yerimden kanadım ben.
Yokluğunu yine ben doldurdum!

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir Fotoğraf Karesi

Olmuyor

Sana Rağmen