Son Sokak Lambası



Şarap; açılmak için aşk arar. Aşk olsun da açılıp buram buram kokutsun her yeri. 

Şarap; en güzel aşka açtı bu gece kendini. Umutsuzluğa, hiçbir zaman gerçek olmayacak rüyalara, kurulup da enkaza dönüşü izlenen hayallere açıldı en güzel kokan şarap. Sana soyundu bu gece. Hiçbir soyunması bu kadar anlamlı olmamıştı.

Affet beni. Seni unuttuğum yalanıyla kendimi kandırdım. Çok başarılıyımdır yalan söyleme konusunda. Bir kez daha başarmıştım. Söylediğim yalana herkesi inandırmıştım; kendim dahil. Yapamamışım.

Affet cennetim. Seni unuttum diye başka kalpleri sürdüm yüreğime. Belki de seni unutayım diye. Başka evlerde uyandım, başka boyunlardan çektim içime aşkı. 
Başaramamışım.

Affet beni on sekizim.
Sen diye tutmuşum avcuma kenetlenen incecik parmakları. Gözlerini sen yerine koyup da bakmışım en derinlerine. Kokunu başka adamlara yakıştırmışım.
Olmamış, yapamamışım.

Çocuk yanım, affet.
Sen sanıp da bakmışım sokağımı terk eden adamların peşinden. Bakarsam; senin gidişini unuturum sanmışım. Gitme dersem; sen dönersin sanmışım.
Nasıl da yanılmışım.

Can parçam beni affet.
Seni sevdiğim gibi beni seversin sanmışım. Aradığın aşkı bende bulursun da ömrünü ömrüme eklersin sanmışım ben. Biz oluruz, biz mutlu oluruz diye umutlara bağlanmışım.
Yapamamışsın.

Sırtını yaslayacağın yalnız ben olurum sanmışım. Buz kesen ayaklarımı sıcacık yapan yalnız sen olursun. Üşümüş kalbini yakarım da için ısınır sanmışım.
Yapamamışsın, yapamamışım.

Affet adam! Defalarca veda edip de gidemediğim adam!
Gözlerinle buluşmamın üzerinden bir yıl geçmiş de ben, unuturum sanıp unutamamışım. Nasıl da aptalmışım! Cennet gibi bakan gözlerin unutulacağını sanmışım. Gideceğimi düşünüp de vedalar armağan etmişim sana. 

Sen gitmişsin. Sana sunduğum kalbimi, ruhumu elinin tersiyle itip şehrimi dahi terk etmişsin. Sen gittiğin halde ben; terk edememişim seni. Dönersin diye beklemişim gidişini izlediğim yolda. Sönen her sokak lambasında bir umudum sönmüş. Koskoca bir yıl boyunca son sokak lambası sönmek nedir bilmemiş. 

Bir yıl olmuş cennet gözlüm. İncecik parmaklarına, sarı saçlarına, cennet gözlerine vurulup da kendimi kaybedeli bir yıl olmuş. 

Kalbimi sökmüşüm de yerinden, kalbimden sökememişim seni. 

Affet küçük adam. Gidememişim.
Son sokak lambasını söndürememişim. 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir Fotoğraf Karesi

Olmuyor

Sana Rağmen