İkinci Şansım



Sen benim geç bulup en erken kaybettiğimsin.
Yıktığım duvarların altından sağlam çıkan,
Hayatın devam ettiğini bıkmadan usanmadan
Anlatansın.
Sabırla bekleyensin göğsüne yatmamı.
Saçlarımı öpeceğin günün hayallerini kuransın.
Her defasında kırılıp,
Kapımı yeniden çalansın.
Kalbimi çalansın kapıyı açtığım her an!
Bana yeniden aşkla baktıransın.

Sen;
Buruk sevinçlerim, kursağımda kalan mutluluklarımsın.
Kapalı kapıların ardından imrenerek baktığım,
Keşke benim olsa dediğim
Çocukluğumun en değerli oyuncağısın.
Her an hayalini kurup da
Bir türlü kavuşamadığım.

Yanlışlıklarımın en masum kahramanısın sen!
Gözlerimin içine bakıp sinirini kusarken bile
Gözlerinin içi 'sen' diye atansın.

Sen benim ikinci şansımsın.
Birinciye bile zor sahip olmuşken,
'Bir kez daha gül' diye avuçlarıma tutuşturulansın.
Kalbimi tutuşturansın sen!
Her gelişinde beni baştan yaratan,
Elinde bir demet huzur olan
Tek adamsın.

Bir demet maydonoz...
Bir demet mutluluk...
Sonra aşk var birden fazla doz!

Sen benim okumaya doyamadığım romanım,
Yazmaya doyamadığım kitabım,
Unutmaya kıyamadığım en güzel hatıramsın.
Bundan sonra sen benim
Yarınlarım olacaksın.
Geleceğim, umudum, mutluluğum

Artık sana emanet huzurum.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir Fotoğraf Karesi

Olmuyor

Sana Rağmen