Sana Rağmen

Öyle bir şey var ki seninle aramızda! Bazen yokken bile aklımdasın. An oluyor; olduğun anları unutuyorum. Nefes alamıyorum bazen yanında. Bazen de yokken nefes alamıyorum. Bazı anlar seni görmek için oyunlar oynarken; bazı anlar ise seni gördüğümde yanında olmak istiyorum. Sensiz bitirmek istemiyorum hiçbir günü. Göğsünde uyumak istiyorum. Rüyalarında sayıkladığın onlarca anıya eşlik etmek istiyorum. Sabah kahvaltılarına, öğle, akşam yemeklerine, içtiğin kahvelere...

Öyle anlar geliyor ki sadece sana koşup anlatmak istiyorum. Öyle mutluluklarım, öyle hüzünlerim... Bazen sokakta başını okşadığım köpekten bile bahsetmek istiyorum sana. Sensiz geçirdiğim her anımda aldığım nefeslerden bahsetmek istiyorum.

Sonra kim olduğunu hatırlıyorum. Hiçbir şeyin olmadığım geliyor aklıma ve susuyorum bazen. Sebebini sorduğun susuşlarım bundan çoğu zaman. Sohbetin tam ortasında öperek susturmak istiyorum seni. Bazense başımı omzuna yaslamak ve saçlarımı okşaman senin. En çok da gözlerimi...

An geliyor haykırmak istiyorum sana sevgimi. "Ne olacaksa olsun artık!" diyip bağıra çağıra söylemek istiyorum; seni ne büyülü sevdiğimi.

Sonra düşüncelerin geliyor aklıma; susuyorum. Çığlık çığlığa susarak haykırıyorum içime seni sevdiğimi; sen bilmiyorsun. Bazen de biliyor; susuyorsun. Ya da umursamıyorsun.

Ben hiç korkmadan

Ben hiç utanmadan

Söylüyorum seni sevdiğimi.

Sana rağmen

Senli her şeyi...