Neyim Ben?

Kafamı kurcalayan beynimi yiyip bitiren milyonlarca şey var. Ben kimim? Neden buradayım? Ne istiyorum? Aslına bakarsanız ne istediğimi çoğu zaman biliyorum. Çoğu zaman. Bazen elbette boşluğa düşüyorum. Bazen kendimi fazlasıyla arıyorum. Yaradılışı çoğu zaman sorguluyorum. Yazıyorum işte. Söyleyemediğim, içimi yiyip bitiren her şeyi yazıyorum. Bu yazının nereye bağlanacağını bilmeden yazıyorum mesela. 

20 yaşındayım. Hayat bana birçok şey bahşetti. Hayat bana kendini bahşetti. Olmayı istediğim yerde olmayı istediğim gibi yalnızım. Tek başıma küçük hücremde yaşıyorum. Yaşamak demeyelim. Nefes alıyorum. Yaşamak bu değildir. Amaçsızca her gece uyuyup her sabah uyanmak değildir yaşamak. Benim için yaşamak yazmaktır. Şuan yaşıyor musun dersen bilmiyorum. Yazıyorum ama yaşadığıma emin değilim. 

Hava kapalı yağmur var istemediğin kadar. Aşık olduğum şehre yakışmayacak kadar ıslak her yer. Küçük hücremde bir misafirim var. aynı rahimde benden 4 yıl sonra 9 ay yaşamış bir ufaklık var. ufaklık dediğime bakmayın. Benden büyük aslında. Fiziksel de zihinsel de siz ne anlarsanız işte. Ne istediğini ne için yaşadığını bilen birisi o. biyolojik olarak kardeş olduğumuz için değil, bu kelimeyi layığıyla taşıdığı için o benim kardeşim. O bir dahi. O fazlasıyla çalışkan bir öğrenci.

Bense küçük bir şairim. Ailemin hiçbir zaman istemediği şeyler yazan, hayatını yazıya bağlamış, yazmaktan başka bir şeyi beceremeyen küçük bir kızım. En korktuğum yaşımdayım. Olmak istediğim ama korktuğum yaştayım. Bilir misiniz bu hissi? Nasıl acı verir insane bilir misiniz? Acı demişken 20 senede taşıyamayacağı acıları yaşadı bu küçümen kız. Aklınızın alamayacağı şeyler. Ablasını kaybetti ve aşkını. Ve bütün aşklarını kaybetti. Sevdiği her adamın başka kollara gidişini yalnızca izledi. Korkaktı. Fazlasıyla hem de. Hiç bir şeyden korkmadığı kadar korkardı sevdasını kaybetmekten. Ve bu yüzden hep kaybetti işte. Kazandıkları şöyle dursun henüz sahip olamadıklarını bile kaybetti.

Şimdilerde tek bir umudu var. size yazdıkları bu yazıları sizlerin birgün okumasını istiyor. Bir gün yaşadıklarını hissettiklerini siz de bilin acısını paylaşın ve biraz hafiflesin acıları istiyor. Bencilce gelse de sizlere bu fikir belki ders çıkarırsınız. Neler için nelerden vazgeçtiğini en sevdiklerini nasıl kaybettiğini görür ve onun hatalarını tekrarlamazsınız.