Denizimin Sesi Melodimin Esi

Hayatımın çıkmazda olduğu dönemlerinden birinde daha Tanrı bana tam 11 tane yol açtı. "Al. İstediğin, kaybettiğin, vazgeçtiğin her şey tam olarak burada. Peki sen hangisini seçeceksin?" ... Yol değildi bunlar aslında bakarsan. Tanrı'nın beni sınadığı sayısız andan yalnızca biriydi. Yaptığım hatalar da karşımdaydı, biraz olsun cesaret gösterip en baştan inşa etme şansım da işte tam olarak orada duruyordu. Ya da yepyeni başlangıçlar... Cesur değildim ben. Yaptığım hataları tekrarlamayacak kadar da zeki değildim. Yalnızca o an mutlu olacağım ne varsa onun peşine düşmüş biriydim. Çoğu pişmanlıkla sonuçlansa da bundan hiçbir zaman vazgeçmedim. ... Ve kendime 12. yolu seçtim. Tanrı'nın göstermediği, derinlere, kapalı kutulara sakladığı, karanlık odalardan birinin kapısını araladım bu gece. Hiçbir zaman denemeye cesaret edemediğim bir yoldu bu. Başarabileceğime emin olmadan giriştim can havliyle. Yüzümün akıyla çıkarmaydım, yüz karası mı olurdum bilemedim. Küçük ih

... Yorgundum. Kırgındım. Aslına bakarsan paramparçaydım. Ardı arkası kesilmeyen hatalarım vardı. Benim gurur duyduğum; insanlarınsa nefretle baktığı hatalar... Gurur duydum her zaman çünkü hatanın büyüğü küçüğü yoktur. Hata hatadır. Hata yapmayacak kadar büyümedim ben. Büyümeyeceğim de hiçbir zaman o kadar. Ki öyle bir yaş olduğunu da düşünmüyorum. Hata her an yapılabilir. Ölüm döşeğindeki ihtiyar, nefret kustuğu oğlunu affetmez mesela son nefesinde. Bu bir hatadır. Hata görecelidir ve bana göre o huysuz ihtiyar hata yapmıştır. Ama bazı hatalarsa başlı başına ortadadır. Birlikte büyüdüğü kuzenine tecavüz etmeye kalkan adam, hata yapmıştır mesela. Bunun ona göresi buna göresi yoktur. Tecavüz suçtur. Akıldan geçmesi bile bi hatadır. Ağlayan bir kadına sırtını dönüp gitmek hatadır mesela. Gideceksen yine git. Ama gönlünü al önce kadının. İkna et, geçerli sebeplerini sun ona da. Yine de ağlamışsa ardından, senin gidişin başlı başına hatadır. Bir daha karşına çıkmayacaktır seni o

En son ne zaman sevdim bir adamı diye soruyorum kendime. Körkütük, yanarcasına, ölürcesine ne zaman sevdim bir adamı? Bir adam en son ne zaman sevdi beni aşkından deliye dönercesine? Geçelim sevmeyi... Kime değer verdin en son? Kimi sakındın kendi gözünden bile, kimi koruyup kolladın böyle? Aşk bir gün rastladı mı sana? Hayatını başından sona değiştirdi mi bir çırpıda ve yeni umutlar ekledi mi varlığına? Gün gelir, dağıtır dünyanı. Kaplar benliğini, ruhunu ve şanslıysan huzur bırakır kollarına. Yoksa alır varolan huzurunu da. Acıtır, acır. Kanarsın zaman zaman. Yok olur umutların, kalbin bir köşeye atılır. Bazen de bilmezsin katacağı güzellikleri ve tepersin elinle her şeyi. Aslına bakarsan ne beylik lafların gereği var, ne de büyük yanmaların. Alt tarafı AŞK işte. Üst tarafınıysa bilen yok işte.

Yazmak istiyorum. Durmadan yazmak... Dumanı tüten sigaramın siluetinde gördüğüm yüzünü, en ince ayrıntısına kadar betimleyip, sadece seni yazmak istiyorum. Bir tutkuyu, bir aşkı, büyük bir sevdayı dizelere dökeyim diyorum, dizeler yetmiyor. Yetmiyor kelimeler. Acılarım da yetmiyor. Acıttığın yerlerim, kanamaktan vazgeçmiyor. Utanmadan kanıyor ellerim. Tuttuğun ellerim... Baktığın gözlerim ağlayıp duruyor. Dokunduğun kalbim, her bir parçasını bir yerde bırakıyor. Acımıyor aslında. Canım sökülüp alınıyor yalnızca. Umutlarımın bilekleri kesiliyor yüzünü gördüğüm her an. Ve göremediğim gözlerini. Duyamadığım sesini ha bir de hissedemediğim tenini. Yitiyor en sevdiğim renk. Mavi, gözlerin oluyor birden. Dokunduğum her şey sen oluyor. Ve sen oluyorum ben. Kendime bir daha nasıl döneceğimi bilmeden. Bıkmadan kanatıyorum kalbimi seni düşüne düşüne. Bilirsin işte ne denli inatçı olduğumu. Ne denli kırıldığımı, kırdığını bilirsin sen. Beni en az ben kadar bilirsin. Düşündürür sonra beni gö

Bir şeyler yapmalısın. Çünkü aslına bakarsan, hiçbir şey yolunda değil. Ben mutlu değilim. Çok çabaladım ve artık sıra sende. Çaba göstermelisin. İlk hecemiz olan çocuklarımız olsun istiyorsan, Değiştirmelisin bir şeyleri. Neyi deme bana. Sorma! Nolur yap artık. Çabala artık. Çünkü ben vazgeçmek istemiyorum senden. Ama kalmama da hiçbir sebep yok işte. Bana sunabileceğin sebeplerin yok. Sevdiğini söylesen de görmüyorum o aşkı. Ben aşkımızı göremiyorum. Ne olur gitmeyeyim. Bir şeyler yap da yanıbaşında kalayım. Sonsuzluk olsun aşkımızın adı. Daha en güzel mevsimde bitmesin. Taptazeyken bitmesin bir şeyler. Biraz çaba ne olur!

Nerden tanıyorum seni? Yüzün tıpkı ben gibi. Onlarca acı yüklenmiş omzuna ve kırışmış alnın. Bir şeyler düşünüyorsun belli ki. Kaşların çatık, uzaklara dalıp gidiyorsun tıpkı benim gibi. Bu düşünceler yabancı değil. Gözlerin hiç değil. Daha önce görmüşüm sanki. Sevmeye yeltenmemişim ama. Uçurumlar korkutur hep beni. Ve onlar birer uçurum. Yapmam gerekenin ne olduğunu bilmiyorum aslına bakarsan. Baksam, intiharların en büyüğü. Bakmasam da yavaş yavaş çağırırım ölümü. Ne yaparsam yapayım, öldüreceksin beni. Tanıyorum seni. Hiç yabancı değil gözlerin. Bakışların yabancı değil. Sen yabancı değilsin bana. Kalbim, sana yabancı değil. Tanıyorum da bulamıyorum bir türlü seni daha önce nerede sevdiğimi. Ne zaman incelediğimi yüzünü bilmiyorum aslına bakarsan. Hatırlat bana.

Şayet; Ölürsem ben bu gece, Kim bilecek nedenini? Beni öldürenin ne olduğunu bilen var mı? Günden güne ölüyorum. Hisseden var mı? Ne yazacak otopsi? Kan kaybı yahut kalp krizi. Kim bilecek için için eriyip tükendiğimi? Kim bilecek Kalbimin taşıdığı onlarca hüznü? Onlarca gözyaşını ve  Bu güne kadar milyon defa öldüğümü? Gidersem öksüz mü kalır dağlar? Yarım mı kalır şarkılar? Çıkar mı nazı çekecek biri daha? Peki yaşar mı Çağla her gün ölürken içten içe? Bir daha gülebilir mi bu gece? Bir sabah daha olur  Ve doğar mı güneş evime? Mutluluk yanaşır mı sineme? Ben ölürsem bu gece, Kimse bilmez beni öldüreni. Ölürsem şayet, Cinayete kurbandır bir tek. Ve bir katilim var. Nefeslerimi, umutlarımı, kalbimi Çalan, Paramparça yapan bir katilim var. Yüzü bende kaldı. Çiçekler susuz, Şarkılar yarım. Sevdaya dair her şey yarım. Bir şarkı bitti Ve bir şiir yarım. Umut, huzur, tebessüm Hepsi yarım. Sevdiğim şehir yarı