12. Yol

Hayatımın çıkmazda olduğu dönemlerinden birinde daha Tanrı bana tam 11 tane yol açtı. "Al. İstediğin, kaybettiğin, vazgeçtiğin her şey tam olarak burada. Peki sen hangisini seçeceksin?"

...

Yol değildi bunlar aslında bakarsan. Tanrı'nın beni sınadığı sayısız andan yalnızca biriydi. Yaptığım hatalar da karşımdaydı, biraz olsun cesaret gösterip en baştan inşa etme şansım da işte tam olarak orada duruyordu. Ya da yepyeni başlangıçlar...

Cesur değildim ben. Yaptığım hataları tekrarlamayacak kadar da zeki değildim. Yalnızca o an mutlu olacağım ne varsa onun peşine düşmüş biriydim. Çoğu pişmanlıkla sonuçlansa da bundan hiçbir zaman vazgeçmedim.

...

Ve kendime 12. yolu seçtim. Tanrı'nın göstermediği, derinlere, kapalı kutulara sakladığı, karanlık odalardan birinin kapısını araladım bu gece. Hiçbir zaman denemeye cesaret edemediğim bir yoldu bu. Başarabileceğime emin olmadan giriştim can havliyle. Yüzümün akıyla çıkarmaydım, yüz karası mı olurdum bilemedim. Küçük ihtimalleri ve büyük cesaretleri barındıran bu yola adım attım bu gece.

12. yolum... Yalnız bana ait olan bir yol. Sadece benim yürüdüğüm. Yolda karşılaşacaklarıma nasıl davranacağımı bile bilmediğim bir yol!

Gözüm aydı.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir Fotoğraf Karesi

Olmuyor

Sana Rağmen